MENU
III edycja
2013
Dyrygent, założyciel i dyrektor artystyczny Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot. Urodził się w Warszawie, gdzie studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Bogusława Madeya (dyplom z wyróżnieniem). Dzięki stypendium kształcił się w Hochschule für Musik Köln w Kolonii i uczestniczył w kursach mistrzowskich w Wiedniu.
Karierę dyrygenta rozpoczął w roku 1971 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, prowadząc balet Giselle Adama. Równolegle, od 1974 do 1978 roku, był dyrygentem i dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Poznaniu. W latach 1978-1980 pracował jako pierwszy dyrygent w Orchester der Beethovenhalle Bonn. W 1982 roku założył Polską Filharmonię Kameralną Sopot i występuje z nią do dziś w największych światowych i europejskich salach koncertowych. W latach 1993-2006 Wojciech Rajski był dyrektorem artystycznym Polskiej Orkiestry Radiowej (obecnie: Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie), z którą aktywnie koncertował oraz utrwalił wiele nagrań dla Polskiego Radia.
W 1993 roku rozpoczął działalność pedagogiczną podejmując pracę w Hochschule für Musik w Karlsruhe, gdzie otrzymał tytuł profesora. W latach 1998-2014 był profesorem dyrygentury w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt am Main, a w latach 2008-2020 prowadził klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Oprócz stałej pracy z orkiestrami polskimi Wojciech Rajski prowadził gościnnie szereg orkiestr w Czechach, na Słowacji, Węgrzech, w Meksyku, Anglii, Szwecji, Grecji, Hiszpanii i
w Niemczech, m.in. takie jak Orchestre de la Suisse Romande (Genewa), NDR Radiophilharmonie (Hanower) czy Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks (Moniachium). Występował z wieloma światowej sławy solistami, wśród których znaleźli się m.in. Mścisław Rostropowicz, Henryk Szeryng, Sabine Meyer, Ivo Pogorelić, Aleksandra Kurzak, Roberto Alagna, Piotr Beczała czy Krystian Zimerman – dwukrotnie odbył z nim tournée po Niemczech.
Brał udział w międzynarodowych festiwalach, m.in.: Praskiej Wiośnie, Flanders Festival, Gran Canaria Festival, Festspiele Europäische Wochen Passau, Schleswig-Holstein Musik Festival, festiwalach w Evian, Montpellier, La Chaise-Dieu i w Kopenhadze. Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Sopot Classic.
Wojciech Rajski ma w swoim fonograficznym dorobku ponad 80 płyt, wydanych przez takie wytwórnie, jak Sony Classical, DUX, EMI, Universal Music, Le Chant du Monde, Claves, Thorofon, Tacet, Midas, Bis, Wifon, Koch i in. Nagrywa dla radia i telewizji w kraju i za granicą. Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005) czy Pomorską Nagrodę Artystyczną (2008), a w roku 2022 Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
CAPPELLA MEDITERRANEA
Wokalno-instrumentalna grupa Cappella Mediterranea została utworzona w 2005 przez Leonardo García Alarcón, w celu powrócenia do korzeni estetycznych ideałów, towarzyszących wielkim muzykom z Europy Południowej.
Grupa zjednoczona ze swoim dyrektorem artystycznym rzadką więzią, ma na celu ponowne podejście do łacińskiej muzyki barokowej, w odniesieniu do najnowszych odkryć muzykologicznych włoskiej retoryki, kodyfikację barokowych kryteriów wciąż żywych w muzyce popularnej Europy Południowej, by finalnie odbyć podróż północ-południe, która jest typowa dla wszystkich sztuk od renesansu do baroku.
Cappella Mediterranea porusza się w obrębie głównych formach muzycznych z początku XVII wieku – madrygał, motet polifoniczny oraz opera.
Zespół, przez oryginalne podejście do muzykowania oraz dzięki wysokiej jakości swoich występów, zyskał uznanie i podziw prasy międzynarodowej.
W dyskografii zespołu znajdują się nagrania dzieł Barbary Strozzi, Giovanniego Giorgi, Zamponiego oraz Falvettiego. Nagrania te są polecane przez krytyków oraz otrzymały wiele prestiżowych nagród.
W 2011 Cappella Mediterranea, w ramach współpracy z wybitnymi artystami, towarzyszyła mezzosopranistce Anne Sofie Von Otter, koncertując w wielu prestiżowych salach koncertowych takich jak: Ambronay Abbey, Wigmore Hall oraz Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu. Wspólny program został zarejestrowany dla Naïve, nagranie miało swoją premierę jesienią 2012 roku.
Wypełniając swoją misję w odkrywaniu zapomnianych dzieł muzycznych, jednym z kluczowych projektów w 2012 roku było wykonanie i nagranie Nabucco Michelangelo Falvettiego, które zostało odnalezione w 2011. Premierowe, a zarazem ostatnie wykonanie tego dzieła miało miejsce w Mesynie w 1863 roku.
Cappella Mediterranea została zaproszona przez Academy of Aix en Provence do wykonania w 2013 roku opery Cavalliego Elena, pod batutą Leonardo Garcíi Alarcóna, w reżyserii Jean-Yves’a Rufa.
Od kilku lat grupa zajmuje się również poszerzeniem swojego operowego repertuaru, począwszy od Monteverdiego a skończywszy na Mozarcie.
Cappella Mediterranea jest wspierana przez Fundację Orange, DRAC Rhône Alpes, region Rodan-Alp oraz departament Ain.
“Ten doskonały pianista potrafi wywołać niesamowite podekscytowanie i wie jak ponieść tłumy”, relacjonował Washington Post recenzując koncert Alexandra Peskanova w Kennedy Center i jego wykonanie III Koncertu Rachmaninowa.
Peskanov zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, jako solista w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej pod kierunkiem Mścisława Rostropowicza. Od tamtej pory koncertuje z wieloma zagranicznymi orkiestrami, takimi jak Londyńska Orkiestra Symfoniczna, Angielska Orkiestra Kameralna oraz Filharmonia z Hong Kongu, jak również z amerykańskimi orkiestrami z Baltimore, St. Louis, Houston, Utah, Richmond oraz Orkiestrą Wybrzeża Oceanu Spokojnego. Muzyk towarzyszył, jako solista również Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot w tracie 6-tygodniowej trasy, w ramach której artyści wystąpili m.in. w Kennedy Center i Metropolitalnym Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku. Ostatnio Alexander Peskanov wystąpił w ramach cyklu koncertów „Rosyjska Doskonałość” w Avery Fisher Hall oraz Lincoln Center. Pianista współpracuje również z orkiestrami z Południowej i Środkowej Ameryki, takimi jak Filharmonia w Bogocie, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Kostaryki i Wenezuelska Orkiestra Symfoniczna. Wśród wybitnych muzyków, z którymi współpracował znajdują się Maurice Andre, Jean-Pierre Rampal i Yo-Yo Ma.
Alexander Peskanov jest również utalentowanym kompozytorem dzieł klasycznych. Napisał trzy koncerty dla młodych pianistów, pierwszy z nich został wybrany przez Narodową Federację Klubów Muzycznych 2007-2010. Nuty i nagranie zostaną wkrótce opublikowane przez wydawnictwo Hal Leonard. Peskanov jest laureatem trzech nagród specjalnych ASCAP. Jego płyta, w tym jego własna kompozycja zatytułowana “Duchy Wiatru – Peskanov gra Peskanova”, została wyróżniona przez Radio Publiczne.
Peskanov jest absolwentem Szkoły Muzycznej Stoliarskiego w Odessie na Ukrainie, a tytuł licencjata, a następnie magistra uzyskał na renomowanej Juilliard School w Nowym Jorku. Jest również autorem serii książek pod tytułem „Rosyjski schemat techniczny na fortepian”, opublikowany przez Willis Music.
Należy do zespołu Wiedeńskiej Opery Narodowej od lutego 2012, kiedy to spektakularnie zadebiutowała rolą Damy w operze Cardillac Hindemitha pod batutą Franza Welsera-Mösta: „Ten wspaniały głos pozwoli się z pewnością poznać także w popularnym repertuarze już w niedalekiej przyszłości.” (Die Presse) W trakcie Gali Nurajewa na scenie Wiedeńskiej Opery Narodowej wywarła ogromne wrażenie swoją interpretacją Vier letzte Lieder Richarda Straussa z towarzyszeniem orkiestry Wiedeńskiej Opery Narodowej. W sezonie 2012/2013 Olga Bezsmertna zaśpiewała partię Hrabiny w Weselu Figara pod dyrekcją Jeremiego Rhorera, Paminy w Czarodziejskim flecie oraz pojawiła się w produkcjach takich jak Elektra, Rozkwit i upadek miasta Mahagonny, Ariadna na Naksos, Zemsta nietoperza, Pollicino oraz Zmierzch bogów na deskach Wiedeńskiej Opery Narodowej. Zadebiutuje na Festiwalu Beethovena w Bonn z recitalem pieśni Bacha, Haendela, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Schumanna i Czajkowskiego. W roku 2011 Olga Bezsmertna została jednogłośnie uznana jako Neue Stimme 2011 (Nowy Głos 2011) podczas Konkursu Fundacji Bertelsmanna. Przewodniczącym jury był Dominique Meyer. Wcześniej, latem 2011 wzięła udział w „Young Singers Project” podczas Festiwalu w Salzburgu.
W 2010 i 2011 Olga Bezsmertna znalazła się wśród finalistów Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Hans Gabor Belvedere w Wiedniu. Podczas Europejskiego Festiwalu DEBUT w roku 2008 otrzymała zarówno pierwszą nagrodę, nagrodę publiczności, jak również nagrodę Pucciniego. W 2006 zdobyła nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Rimskiego-Korsakowa w Petersburgu a następnie na Festiwalu Oper Oder-Spree w 2007 roku.
W jej repertuarze znajdują się partie Hrabin, Paminy, Donny Elviry, Fiordiligi, Micaëli, Małgorzaty, Neddy, Marfy (Die Zarenbraut), Tatiany, Jolanty (Jolanta), Zemfiry (Aleko).
Olga Bezsmertna w 2010 ukończyła Narodową Akademię Muzyczną w Kijowie.
Urodzona w Iwano-Frankiwsku (Ukraina), w roku 1998 rozpoczęła naukę w Szkole Muzycznej w klasie skrzypiec. W 2002 dostała się na Narodową Akademię Muzyczną im. Czajkowskiego na kierunek wokalny w klasie prof. V. M. Kurin. Studia ukończyła natomiast w klasie O. M. Dyachenko. Jej aktualnym nauczycielem głosu jest Jolanta Żmurko. W roku 2003 wzięła udział w Krajowym Konkursie „Nowe nazwiska Ukrainy” i została jego laureatką. W roku 2004 została laureatką III Międzynarodowego Konkursu „Sztuka XXI wieku” na Ukrainie (III nagroda. W roku 2006 została laureatką Międzynarodowego Konkursu Młodych Wokalistów im. A. Solovyanenko na Ukrainie (II nagroda).
Artystka posiada w repertuarze następujące partie operowe: Olga, Siebel, Lubasha, Carmen, Maddalena, Fenena, Wiedźma („Dydona i Eneasz” – Purcell), Emilia, Papagena, Cherubin, Dorabella, Zerlina, Charlotte, Maryna Mniszchówna, Gospodyni, Kończakówna, Dalila oraz partie oratoryjne w następujących dziełach: „Gloria” A. Vivaldi, „Te Deum” A. Bruckner, „Illia” F. Mendelssohn, Msza C-dur L. van Beethoven, „El amor brujo” M. de Falla.
Zadebiutowała z Ukraińską Operą Narodową w Kijowie jako Olga w „Eugeniuszu Onieginie”. W grudniu 2007 zadebiutowała we Wrocławskiej Operze jako Maddalena w „Rigoletto” i obecnie jest solistką tejże opery. W grudniu 2008 zadebiutowała w Teatro Real w Madrycie jako Zefka z „Zapisnik zmizeleho” Leosa Janačka. W październiku 2009 zadebiutowała w Operze Narodowej w Warszawie jako Gospodyni w „Borysie Godunowie” Musorgskiego. W kwietniu 2010 zadebiutowała w Teatrze Wielkim w Poznaniu w roli Charlotte z „Werthera” Masseneta. W kwietniu 2011 wystąpiła w roli Olgi w teatrze ABAO-OLBE w Bilbao. W maju 2013 wystąpiła w tej samej roli na deskach Teatro Reggio w Torino.
Urodził się w 1986 roku w Kijowie. Od 2006 roku studiuje na Narodowej Akademii Muzycznej im. Czajkowskiego na kierunku wokalnym. W 2004 został laureatem nagrody międzynarodowym festiwalu „Sztuka XXI wieku”. Zadebiutował w roku 2008 rolą Triqueta i Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie (Czajkowski) na deskach Opery Narodowej oraz rolą Lykova w Carska narzeczona (Rimski-Korsakow) wykonywaną wraz z Tatarską Akademicką Operą Narodową i Baletem w teatrze M. Dzhalil (Kazań, Rosja) oraz na festiwalu śpiewaków operowych Shaliapin. W 2010 otrzymał Grand Prix na XVI Międzynarodowym Konkursie Lydii Abamowej dla studentów wokalistyki «Bella voce» (Moskwa, Rosja), Grand Prix za najlepsze wykonanie Czajkowskiego na konkursie organizowanym przez wydział wokalny Narodowej Akademii Muzycznej, III nagrodę na konkursie wokalnym dedykowanym pamięci Antoniny Nezhdanowej (Odessa, Ukraina), nagrodę specjalną na festiwalu „Wielki Turniej Tenorów” (Szczecin, Polska), nagrodę specjalną przyznaną przez jury Międzynarodowego Konkursu Wokalnego „Debiut” (Wiekersheim, Niemcy), a w 2011 Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Ivana Alchevskiego „Debiut Alchevskiego” (Charków, Ukraina). Jest finalistą Międzynarodowego Konkursu Wokalnego, odbywającego się w ramach Festiwalu Operowego w Savonlinnie (Finlandia).
Artysta odbył tournée w Szwajcarii z Kijowskim Teatrem Muzycznym, wcielając się w rolę Alfredo w Traviacie Verdiego. Występował również we Francji w operze Nos Szostakowicza (Festival d’Aix-en-Provence 2011 oraz Opera de Lyon) pod batutą Kazyshi Ono i dyrekcją Williama Kentridge’a oraz w Parsifalu Wagnera (Opéra de Lyon) ponownie z Kazushi Ono jako dyrygentem i François Girardem jako dyrektorem. W 2012 z Symfoniczną Orkiestrą z Salonik (Grecja) wziął udział w wykonaniu Pieśni Żydowskich Dmitrija Szostakowicza pod batutą Alexandra Myrata.
W październiku 2012 dołączył do Atelier Lyrique w Paryskiej Operze Narodowej.
Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie śpiewu Kazimierza Pustelaka. Jako student rozpoczął współpracę z Warszawską Operą Kameralną, śpiewając w Weselu Figara i Don Giovannim Mozarta. W tym czasie występował również w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie jako Don Basilio w Cyruliku sewilskim Rossiniego. Z zespołami tych teatrów odbył liczne podróże zagraniczne (Hiszpania, Francja, Niemcy, Belgia, Szwajcaria, Japonia).
Robert Gierlach występuje na prestiżowych scenach operowych i estradach koncertowych Europy, Ameryki Północnej i Japonii. Występował w teatrach włoskich (m.in. Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro dell’Opera w Rzymie, Teatro alla Scala w Mediolanie), francuskich (m.in Opera w Nicei, Opera w Marsylii, Theatre des Champs-Elysees w Paryżu). W Stanach Zjednoczonych śpiewał w Detroit Opera House (jako Figaro w Weselu Figara Mozarta) oraz w Carnegie Hall w Nowym Jorku. W Weselu Figara wystąpił również w Nico Theatre w Cape Town (RPA), na Festiwalu Operowym w Glyndebourne, Grand Theatre w Genewie oraz w Grand Opera w Miami na Florydzie (USA). Artysta prowadzi także działalność koncertową, współpracując z takimi zespołami jak: Orkiestra Symfoniczna Filharmoni Narodowej, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orchestre National de France, „I Solisti Veneti”, Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker, City of Birmingham Orchestra, Rundfuk Sinfonieorchester Berlin, Filarmonica della Scala, Dresdner Rundfunk Orchester, NHK Tokyo Orchestra. Brał udział w wielu festiwalach muzycznych, m.in. Wratislavia Cantans, Salzburger Festspiele, BBC Proms (Royal Albert Hall), Berliner Festwoche i Schleswig-Holstein Festival. Współpracował z wieloma znanymi dyrygentami i reżyserami operowymi takimi jak: Sir Simon Rattle, Sir Yehudi Menuhin, Nello Santi, Charles Dutoit, Jeffrey Tate, Rafael Fruhbeck de Burgos, Claudio Scimone, Michele Plasson, Vladimir Jurovski, Gianluigi Gelmetti, Daniele Gatti, Christian Thielemann, Jan Krenz, Kazimierz Kord, Jerzy Maksymiuk, Gabriel Chmura, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Peter Stein, Luca Ronconi.
Urodziła się w Wilnie 1 stycznia 1978 roku. W 1996, po ukończeniu Wileńskiej Akademii Sztuki im. M.K. Čiurlionisa dołączyła do grupy baletowej Litwińskiej Opery Narodowej i Teatru Baletu. W 2002 zdobyła dyplom i nagrodę specjalną za muzykalność na Międzynarodowym Konkursie Baletowym „Arabesk” w Permie. W tym samym roku otrzymała nagrodę Jurgisa Žalkauskasa, przewodniczącego Australijskiej Organizacji Baletowej oraz została zwyciężczynią nagrody „Švyturiai” za »Baletową Nadzieję Roku 2010«, a w roku 2011 została ponownie laureatką tejże nagrody, tym razem w kategorii »Najlepsza Solistka Baletowa Roku«.
Artystka odbyła tournée z baletową grupą LNOBT po Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Niemczech, Włoszech, Grecji, Japonii, Turcji, Egipcie, Holandii, Danii etc.
W jej repertuarze znajdują się następujące role: Rajmonda (Rajmonda), Eglė (Eglė, królowa węży), Mari (Dziadek do orzechów), Odetta i Odylia (Jezioro łabędzie), Ekatrina (Rosyjski Hamlet), Capuletti (Romeo i Julia), Królowa Driadów, Grand Pas (Don Kichot), Magnolia (Cipollino), Wróżka Bzu (Śpiąca królewna), Śnieżka (Śnieżka i Siedmiu Krasnoludków), Venus (Noc Walpurgii), Kopciuszek (Kopciuszek), Solistka (Acid city), Solistka (Carmina Burana), Mirta (Giselle), Lucia (Venecian Masquerade), Hipolita i Tytania (Sen Nocy Letniej), Ballerina (Red Giselle), Olimpia (Coppelia), Sylfida (Sylfida), Gamzatti (La Bayadere), Blanchefor (Tristan i Izolda).
W roku 1999 Martynas Rimeikis ukończył Wydział Baletu na Akademii Sztuki im. M. K. Čiurlionisa i w tym samym roku został solistą w Grupie Baletowej Litwińskiej Opery Narodowej i Teatrze Baletu. W 2007 wygrał nagrodę „Švyturiai” w kategorii «Baletowa Nadzieja Roku», a w 2011 ponownie otrzymał „Švyturiai”, tym razem a kategorii «Solista Roku».
Rimeikis odbył tournée po Wielkiej Brytanii, Włoszech, Hiszpanii, Polsce i in.. Jego repertuar zawiera role: Espady (Don Quixote), Yorgosa (Grek Zorba), Hilariona (Giselle), Czekisty (Red Giselle), Othello (Desdemona), Franza (The Blue Danube), Žygimantasa Augustasa (Barbora Radvilaite), Księcia Lemona (Cipollino), Nathanaela (Coppelia), Gurna (La Sylphide), Króla Marka, Rivalena (Tristan i Izolda).
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Gdańsku w klasie skrzypiec prof. Krystyny Jureckiej, a obecnie jest doktorantką tej samej uczelni również w klasie prof. K. Jureckiej. Jest laureatką wielu konkursów solowych jak i kameralnych, min. w Gdańsku, Olsztynie, Poznaniu, Wrocławiu, Zielonej Górze, Łodzi.
W 2008 r. zajęła III miejsce na V Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. J. Brahmsa w Gdańsku. Uczestniczyła w Kursach Muzycznych w Łańcucie, Bałoszycach, Jadwisinie, Gdańsku, Bagneres de Bigorre, gdzie doskonaliła swoje umiejętności pod kierunkiem tak znamienitych pedagogów jak min.: Wanda Wiłkomirska, Konstanty Andrzej Kulka, Yair Kless, Siergiej Stadler, Marianne Piketty, Maxim Vengerov.
Była stypendystką Prezydenta Miasta Gdańska oraz „Agrafki muzycznej”. W latach 2009-2011 była stypendystką Ministra Kultury i Diedzictwa Narodowego. Dzięki programowi stypendialnemu Erasmus studiowała w Conservatoire National Superieur de Musique et de Dans w Lyonie we Francji, w klasie prof. Marianne Piketty. Prowadzi ożywioną działalność koncertową na terenie całego kraju. Występowała jako solistka z Orkiestrą Symfoniczną oraz Orkiestrą Kameralną Akademii Muzycznej w Gdańsku, Polską Filharmonią Kameralną Sopot pod dyrekcją Wojciecha Rajskiego, Polską Filharmonią Bałtycką oraz Bałtycką Filharmonią Młodych.
Brała udział w XIV Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego, który odbył się w Poznaniu, w październiku 2011r.
Simon Hanrath dorastał w Krefeld. Niektórzy mogliby powiedzieć “niestety”. Ale dla niego było to więcej niż błogosławieństwo, bo właśnie tam poznał swojego pierwszego nauczyciela gry na saksofonie, Laszlo Dömötöra, którego wspomina do dziś jako swoje źródło motywacji i inspiracji. Kolejną zaletą dorastania w Krefeld, jest niewielki dystans jaki dzieli to małe miasto od Dortmundu, gdzie Simon ukończył studia w klasie prof. Daniela Gauthiera, jednego z najsłynniejszych saksofonistów na świecie. Natomiast trzecią zaletą mieszkania w Krefeld są jego mieszkańcy, którzy są bardzo wyrozumiałymi ludźmi i znieśli, bez słowa narzekania, jego nieustanne ćwiczenia.
Przyszłość pokazała, że było warto, jako że Simon został laureatem I nagrody w konkursie „Jugend musiziert” (Młodzi muzykują). Kolejne nagrody otrzymywał w trakcie swoich studiów, m.in. I nagroda zdobyta w konkursie saksofonowym im. Gustava Bumcke’a oraz stypendium ufundowane przez Towarzystwo Na Rzecz Promocji Kulturalnej Westfalii. Od tego czas był regularnie zapraszany przez najznakomitsze niemieckie orkiestry (WDR Radiowa Orkiestra Symfoniczna Kolonii, Filharmonia z Essen, Ensemble Modern). Od 2005 roku pracuje jako asystent w Akademii Muzycznej we Frankfurcie.
od 2003 Simon Hanrath mieszka w Ulm, gdzie pracuje i koncertuje z kwartetem saksofonowym Saxofourte.
Urodził się w Hamburgu, naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 6 lat, a na waltorni w wieku lat 8. Od roku 2000 studiował w klasie prof. Michaela Höltzela, u którego następnie szkolił swój warsztat w Hochschule für Musik und Theater Rostock.
Był członkiem wielu znanych orkiestr młodzieżowych, a od roku 2010 jest pierwszym waltornistą w Deutsches Symphonieorchester Berlin.
Występował jako solista z wieloma orkiestrami, m.in. Deutsches Symphonieorchester Berlin, Düsseldorfer Symphoniker, Hamburger Symphoniker, Münchner Kammerorchester, Polską Filharmonią Kameralną Sopot.
Jest laureatem wielu nagród na międzynarodowych konkursach, m.in. otrzymał II nagrodę na Internationaler Aeolus Bläserwettbewerb 2007 w Düsseldorfie, jak również II nagrodę w Internationaler Instrumentalwettbewerb Markneukirchen 2008.
W 2010 otrzymał II nagrodę w Internationaler Musikwettbewerb der ARD w Monachium. Gości na wielu festiwalach muzycznych, m.in. Mecklenburg-Vorpommern Festspiele, Rheingau Musikfestival oraz Europäisches Klassikfestival Ruhr.
Był laureatem stypendium Fundacji Oscara i Very Ritter, Deutsche Stiftung Musikleben oraz Studienstiftung des Deutschen Volkes.
Urodził się w Manchesterze w 1991, a dorastał w południowej części Niemiec. Od jego najmłodszych lat zdobywał cenne doświadczenie jako solista i artysta chóru w wielu produkcjach, takich jak: Czarodziejski flet, Sen nocy letniej, Łucja z Lamermooru, Zmierzch bogów, Nabucco, Wesołą wdówka, Moc przeznaczenia i wiele innych.
Jego solowy repertuar zawiera dzieła takich wielkich kompozytorów jak: Bach, Händel, Mozart, Rossini, Donizetti, Tosti oraz Britten. Od października 2012 Theodore jest studentem wydziału wokalnego w klasie prof. Thomasa Heyera na Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie. Koncertuje w Niemczech i za granicą, m.in. na Alte Oper Frankfurt oraz w ramach Letniego Festiwalu Muzycznego w Gdańsku, a obecnie wciela się w rolę Don Ramiro w Kopciuszku Rossiniego w Bad Vilbeler Burgfestspiele.
