MENU
VIII edycja
2018
Dyrygent, założyciel i dyrektor artystyczny Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot. Urodził się w Warszawie, gdzie studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Bogusława Madeya (dyplom z wyróżnieniem). Dzięki stypendium kształcił się w Hochschule für Musik Köln w Kolonii i uczestniczył w kursach mistrzowskich w Wiedniu.
Karierę dyrygenta rozpoczął w roku 1971 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, prowadząc balet Giselle Adama. Równolegle, od 1974 do 1978 roku, był dyrygentem i dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Poznaniu. W latach 1978-1980 pracował jako pierwszy dyrygent w Orchester der Beethovenhalle Bonn. W 1982 roku założył Polską Filharmonię Kameralną Sopot i występuje z nią do dziś w największych światowych i europejskich salach koncertowych. W latach 1993-2006 Wojciech Rajski był dyrektorem artystycznym Polskiej Orkiestry Radiowej (obecnie: Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie), z którą aktywnie koncertował oraz utrwalił wiele nagrań dla Polskiego Radia.
W 1993 roku rozpoczął działalność pedagogiczną podejmując pracę w Hochschule für Musik w Karlsruhe, gdzie otrzymał tytuł profesora. W latach 1998-2014 był profesorem dyrygentury w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt am Main, a w latach 2008-2020 prowadził klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Oprócz stałej pracy z orkiestrami polskimi Wojciech Rajski prowadził gościnnie szereg orkiestr w Czechach, na Słowacji, Węgrzech, w Meksyku, Anglii, Szwecji, Grecji, Hiszpanii i
w Niemczech, m.in. takie jak Orchestre de la Suisse Romande (Genewa), NDR Radiophilharmonie (Hanower) czy Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks (Moniachium). Występował z wieloma światowej sławy solistami, wśród których znaleźli się m.in. Mścisław Rostropowicz, Henryk Szeryng, Sabine Meyer, Ivo Pogorelić, Aleksandra Kurzak, Roberto Alagna, Piotr Beczała czy Krystian Zimerman – dwukrotnie odbył z nim tournée po Niemczech.
Brał udział w międzynarodowych festiwalach, m.in.: Praskiej Wiośnie, Flanders Festival, Gran Canaria Festival, Festspiele Europäische Wochen Passau, Schleswig-Holstein Musik Festival, festiwalach w Evian, Montpellier, La Chaise-Dieu i w Kopenhadze. Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Sopot Classic.
Wojciech Rajski ma w swoim fonograficznym dorobku ponad 80 płyt, wydanych przez takie wytwórnie, jak Sony Classical, DUX, EMI, Universal Music, Le Chant du Monde, Claves, Thorofon, Tacet, Midas, Bis, Wifon, Koch i in. Nagrywa dla radia i telewizji w kraju i za granicą. Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005) czy Pomorską Nagrodę Artystyczną (2008), a w roku 2022 Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Zaliczany do ścisłej czołówki najlepszych światowych tenorów. Wykonuje główne partie na najważniejszych scenach Europy i Stanów Zjednoczonych.
Piotr Beczała urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie studiował pod kierunkiem tak uznanych osobowości muzycznych, jak Pavel Lisitsian czy Sena Jurinac. Po studiach został zaangażowany w Landestheater Linz. Następnie w 1997 roku dołączył do zespołu Zürich Opera. Tam publiczność miała okazję usłyszeć go w partii Alfredo w Traviacie, Edgardo w Łucji z Lammermoor, tytułowego Fausta w operze Gounoda, Tamino w Czarodziejskim flecie, Elwina w Lunatyczce Belliniego, Riccardo w Balu maskowym oraz Rodolfo w Cyganerii. Wykonał także Cztery ostatnie pieśni Richarda Straussa.
Piotr Beczała debiutował jako Książę Mantui w Rigoletcie w 2006 roku w Teatro alla Scala w Mediolanie, gdzie następnie wystąpił jako Rodolfo w Cyganerii. Artysta po raz pierwszy otworzył sezon w 2013 roku, kreując partię Alfredo w nowej inscenizacji Traviaty Verdiego. Występuje regularnie na scenach oper w Monachium i Wiedniu. W Teatrze Narodowym w Monachium kreował partie Księcia, Alfreda, Śpiewaka w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa oraz tytułowego Wertera w operze Masseneta. Podczas Monachijskiego Festiwalu Operowego śpiewak zaprezentował się jako Alfredo w Traviacie. W Wiedniu kreował partię Romea w Romeo i Julii w reżyserii Jürgena Flimma pod batutą Plácido Domingo. W 2012 roku zadebiutował w Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, uczestnicząc w wykonaniach koncertowych Fausta. W londyńskiej Royal Opera House Covent Garden artysta zadebiutował w operze Kawaler srebrnej róży, a następnie wystąpił w inscenizacjach Fausta, Rigoletta, Eugeniusza Oniegina, Cyganerii, Romeo i Julii, Traviaty oraz w Requiem Verdiego. W Stanach Zjednoczonych wykonywał partię Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie i Edgaro w Łucji z Lammermoor Donizettiego w San Francisco Opera, Tamina w Czarodziejskim flecie Mozarta oraz Rodolfo w Cyganerii. Artysta wystąpił także gościnnie m.in. w Nederlandse Opera, Théâtre de la Monnaie/de Munt, Staatsoper Hamburg, Deutsche Oper Berlin, Staatsoper Berlin, Grand Théâtre de Genève, Teatro Comunale di Bologna, Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Maryjskim, Opéra National de Paris.
Na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku wystąpił w nowej inscenizacji Rigoletta jako Książę Mantui, jako Leński w Eugeniuszu Oneginie Czajkowskiego u boku Anny Netrebko, jako Książę w Rusałce Dvořáka, Edgardo w Łucji z Lammermoor Donizettiego, Rodolfo w Cyganerii Pucciniego oraz partiach tytułowych w Romeo i Julii oraz Fauście Gounoda. W 2011 roku towarzyszył zespołowi MET podczas tournée po Japonii, śpiewając partie Rodolfo i Edgardo. W 2012 roku artysta zadebiutował jako Kawaler des Grieux obok Anny Netrebko w nowej inscenizacji Manon w reżyserii Laurenta Pelly’ego pod dyrekcją Fabio Luisiego. Przedstawienie było pokazywane na żywo na ekranach kin w całych Stanach Zjednoczonych i ponad 50 krajach na świecie w ramach transmisji Live in HD. Zostało także wydane na płycie DVD, podobnie jak występ Piotra Beczały w partii Księcia Mantui obok Diany Damrau w nowej inscenizacji Rigoletta w styczniu 2013, za który artysta otrzymał nagrodę ECHO Klassik dla Najlepszego Śpiewaka Roku 2014.
Piotr Beczała regularnie gości na Festiwalu w Salzburgu. Od czasu debiutu jako Tamino w Czarodziejskim flecie w 1997 roku, wystąpił jako Książę w Rusałce, Romeo w Romeo i Julii, w kantacie Rinaldo Johannesa Brahmsa pod batutą Sir Elliotta Gardinera na Whitsun Festival oraz Rodolfo w nowej inscenizacji Cyganerii w reżyserii Damiano Michieletto obok Anny Netrebko na Festiwalu Letnim. Przedstawienie zostało pokazane w telewizji oraz wydane na płycie DVD przez Deutsche Grammophon. Piotr Beczała wystąpił także w wykonaniach koncertowych Jolanty Czajkowskiego w 2011 roku. W 2013 roku publiczność w Wiedniu miała okazję wysłuchać Requiem Verdiego w wykonaniu Piotra Beczały i Filharmoników Wiedeńskich pod kierownictwem Riccardo Mutti.
Artysta posiada także bogaty repertuar koncertowy, który wykonywał z najbardziej znanymi orkiestrami i dyrygentami na świecie. Z okazji 20-lecia swojej kariery scenicznej w 2012 roku Piotr Beczała zaśpiewał koncert w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. W tym samym roku drugi raz z rzędu wziął udział w koncertach noworocznych w Semperoper Dresden pod kierunkiem Christiana Thielemanna. Koncerty zostały pokazane w telewizji i wydane na płytach CD i DVD przez Deutsche Grammophon.
W 2013 roku artysta został uhonorowany Gwarancją kultury- nagrodą przyznawaną przez TVP Kultura.
W 2014 roku Piotr Beczała dołączył do prestiżowego grona śpiewaków uczestniczących w dorocznym koncercie Le Concert de Paris na Wieży Eiffla w Paryżu, którego wysłuchało na żywo ponad pół miliona osób.
W 2015 roku artysta wziął udział pierwszej w historii wspólnej produkcji Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i nowojorskiej Metropolitan Opera. Piotr Beczała zaśpiewał partię Vaudemonta w operze Jolanta Czajkowskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego pod batutą Valerego Gergieva.
Dyskografia śpiewaka obejmuje dziesiątki albumów CD z szerokim wyborem utworów, od dobrze znanych pozycji repertuarowych, takich jak nagranie wykonania Fausta na żywo w Wiedniu (Orfeo) czy Traviaty w Monachium (Farao), które otrzymało nominację do Nagrody Grammy w 2008 roku, do rzadko wykonywanych utworów, jak Król Roger Szymanowskiego, Die Rheinnixen Offenbacha (Accord) czy Simplicius Johanna Straussa syna (EMI). Artysta wziął także udział w nagraniu opery Łucja z Lammermoor z Natalie Dessay w roli tytułowej oraz Valerym Gergievem za pulpitem orkiestry Teatru Maryjskiego.
Wytwórnia Ofreo wydała trzy albumy solowe Piotra Beczały: Salut zawierający arie kompozytorów francuskich i włoskich (2008), Slavic Opera Arias z utworami Borodina, Czajkowskiego, Rimskiego-Korsakowa, Rachmaninowa, Moniuszki, Żeleńskiego, Nowowiejskiego, Smetany i Dvořáka, a także wybór kompozycji Verdiego. W 2012 roku Piotr Beczała podpisał kontrakt na wyłączność z wydawnictwem Deutsche Grammophon. W lutym 2015 roku niemiecka wytwórnia wydała drugi album artysty pod tytułem The French Collection.
W sezonie 2016/17 Piotr Beczala zawitał ponownie na scenach w Chicago, Nowym Jorku, Berlinie, Barcelonie, Wiedniu i Zurichu. W San Diego wystąpił z recitalem w tamtejszym teatrze operowym, następnie pojawił się w Lyric Opera w Chicago, by wykonać partię Edgaro w Łucji z Lammermoor. W Nowym Jorku wystąpił we wznowieniu Cyganerii w Metropolitan Opera. Dołączył także do znakomitego grona śpiewaków podczas uroczystej gali z okazji pięćdziesięciolecia obecności nowojorskiej opery w Lincoln Center. W Barcelonie, wystąpił we wznowieniu Wertera Masseneta w Gran Teatre del Liceu oraz z recitalem na scenie Palau de la Música. Recitale artysty odbyły się także we Frankfurcie, Grazu, Berlinie i Hamburgu. Wiedeńska publiczność miała okazję zobaczyć Piotra Beczałę w Staatsoper, we wznowieniu Balu maskowego. Artysta zawitał następnie w Zurichu, gdzie wykonał partię Księcia Su-Czonga w nowej inscenizacji Krainy uśmiechu Léhara w Opernhaus Zürich.
W 2017 roku powrócił do Warszawy, na scenę Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Podczas recitalu z akompaniamentem fortepianu wykonał utwory: Roberta Schumanna, Richarda Straussa, Siergieja Rachmaninowa i Mieczysława Karłowicza.
W swojej działalności artystycznej Piotr Beczała niezwykle wytrwale i konsekwentnie promuje twórczość polskich kompozytorów. Włącza utwory polskich kompozytorów do programów koncertowych jakie wykonuje na całym świecie. W 2014 roku na prestiżowym Festiwalu w Salzburgu wykonał recital, w programie którego znalazły się pieśni Mieczysława Karłowicza. W 2012 i 2015 roku podczas koncertu świątecznego w Złotej Sali w Wiedniu wykonywał polskie kolędy.
Na płycie Slavic arias aż 5 utworów spośród nagranych 16 to utwory polskich kompozytorów m.in. z takich oper jak Halka, Straszny dwór.
W listopadzie b.r. w ramach obchodów rocznicy stulecia Państwa Polskiego artysta weźmie udział w wykonaniu III Symfonii Pieśń o nocy Szymanowskiego w Teatrze Wielkim a także w koncertach w Musikverein w Wiedniu .
W 2019 roku z inicjatywy i dzięki wieloletnim staraniom Piotra Beczały w renomowanym Theater an der Wien w Wiedniu odbędzie się premiera opery Stanisław Moniuszki Halka, w której artysta zaśpiewa partię Jontka.
Jest laureatem II nagrody na XVI Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Warszawie w 2010 roku. Otrzymał dodatkowo Nagrodę Publiczności i Nagrody Specjalne za najlepsze wykonanie koncertu i poloneza-fantazji.
Urodził się 8 września 1985 roku w Klagenfurcie w Austrii. Pierwsze lekcje muzyki pobierał już w wieku 4 lat, a pierwszy występ muzyczny na skrzypcach odnotował w wieku 8 lat. Mimo, że osiągnął dość wysoki poziom gry na skrzypcach, kiedy miał 14 lat, za namową swojego nauczyciela, zamienił je na fortepian. Zadebiutował w tym samym roku w sali Schuberta w wiedeńskim Konzerthausie. Ewidentny sukces tego debiutu spowodował, że fortepian zastąpił skrzypce już na stałe.
Znakomita pamięć i ciekawość muzyczna czyni go unikalnym wykonawcą, który koncentruje uwagę słuchaczy na swych interpretacjach, nawet jeśli dotyczą utworów nieznanych i trudnych w odbiorze. Ingolf Wunder potrafi doskonale usuwać wszelkie bariery stojące między kompozytorem i słuchaczem.
Prawdziwa kariera pianisty rozpoczęła się kiedy miał 15 lat, a więc w momencie gdy zaczęły się jego intensywne występy solowe i orkiestrowe. Mimo młodego wieku koncertował już w wielu zakątkach świata m.in. wielokrotnie w Austrii, Francji, Niemczech, Chinach, Luksemburgu, Belgii, Portugalii, USA, Włoszech oraz na Cyprze i Węgrzech. Ingolf Wunder wystąpił już w Polsce w Filharmonii Poznańskiej, Śląskiej, Krakowskiej, Podlaskiej, Szczecińskiej, Lubelskiej oraz w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Zaprezentował się również z Orkiestrą Leopoldinum oraz Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „AMADEUS” w Poznaniu z okazji 60-tych urodzin jej założycielki Pani Agnieszki Duczmal.
VOCES8 należy do najbardziej cenionych oraz wszechstronnych grup wokalnych na świecie. Koncertując intensywnie w Europie, Ameryce Północnej i Azji, zespół wykonuje repertuar od polifonii renesansowej po utwory współczesne i aranżacje. W ostatnich sezonach VOCES8 występował w takich salach, jak Wigmore Hall, Royal Festival Hall w Londynie, Cité de la Musique w Paryżu, Tokyo Opera City, National Concert Hall Taipei, National Centre for the Performing Arts w Pekinie, Shanghai Concert Hall, Opera w Tel Awiwie oraz Sala Koncertowa Teatru Maryjskiego. Zespół współpracuje m.in. z Philharmonia Orchestra, London Philharmonic Orchestra, zespołem muzyki dawnej Les Inventions, skrzypkiem Hugo Ticciatim i wiolonczelistą Matthew Sharpem. Zamawia utwory u znanych kompozytorów współczesnym, takich jak m.in. Ola Gjeilo, Roxanna Panufnik, Alexander Levine, Eriks Esenvalds i Ben Parry, zaś stałym aranżerem VOCES8 jest Jim Clements. VOCES8 są artystami Decca Classics.
Dramatyczny sopran koloraturowy, specjalizująca się w partiach belcantowych, wykonująca także repertuar oratoryjny i pieśniarski.
Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie. Brała udział w wielu kursach mistrzowskich, m.in. Bachakademie u prof. Anny Reynols, a także u Antoniny Kaweckiej, Christiana Elsnera, Alison Pears, Ryszarda Karczykowskiego i Izabeli Kłosińskiej. Zdobyła wiele nagród, m. in.: I miejsce na Kursie Mistrzowskim dla Śpiewaków Operowych organizowanym przez prof. Ryszarda Karczykowskiego (1997); Nagrodę specjalną dla najlepszego głosu żeńskiego (udział w koncertach z cyklu Promocja Polskich Talentów w Austrii (1998); nominację do Paszportu „Polityki” w kategorii „Muzyka poważna” (2004), Nagrodę „Gwiazda wokalistyki” na 47. Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy.
Już podczas studiów zadebiutowała w Operze Krakowskiej partią Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie Mozarta pod dyr. Kaia Bumanna. W 1997 roku rozpoczęła współpracę z Operą Dolnośląską we Wrocławiu. W 1999 roku została solistką Opery Krakowskiej, gdzie oprócz Rozyny wykonywała partie: Neddy w Pajacach R. Leoncavalla, Hanny w Strasznym Dworze S. Moniuszki, Łucji w Łucji z Lammermoor G. Donizettiego, Koraliny w Torreadorze T. Adama, Violetty w Traviacie oraz Gildy w Rigoletcie G. Verdiego, Zofii w Halce S. Moniuszki, Fiordiligi w Cosi fan tutte oraz Królową Nocy w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Rozalindy w Zemście nietoperza J. Straussa.
W 2003 roku po raz pierwszy zaśpiewała w Teatrze Wielkim w Warszawie (rola Hrabiny di Folleville w polskiej prapremierze Podróży do Reims G. Rossiniego (u boku m.in. Ewy Podleś i Rockwella Blake’a, w reżyserii Tomasza Koniny, pod dyrekcją Alberta Zeddy). Za tę kreację otrzymała Nagrodę im. A. Hiolskiego za najlepszy debiut operowy sezonu.
Na scenie warszawskiej zaśpiewała również Zofię w Halce S. Moniuszki (2004, w reż. Marii Fołtyn), Rozynę w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego (2007, pod dyr. Willa Crutchfielda, Violettę w Traviacie G. Verdiego (wznowienie 2015 i 2017, w reż. Mariusza Trelińskiego), Hannę w Strasznym Dworze S. Moniuszki (2016, w reż. Davida Pountneya, pod dyr. Andreya Yurkevycha), tytułową partię Goplany w operze W. Żeleńskiego.
W roku 2010 wykonała w Krakowie koncertowo tytułową partię Normy w operze V. Belliniego, w 2015 roku wystąpiła w Cyganerii G. Pucciniego w partii Mimi w Filharmonii Podkarpackiej. W roku 2011 po raz pierwszy wykonała partię sopranową w Messa da Requiem G. Verdiego (ze Stefanią Toczyską pod dyr. Kaia Bumanna) podczas inauguracji Gdańskiego Festiwalu Muzycznego w Katedrze Oliwskiej.
Wzięła udział w internetowych transmisjach operowych dzieł polskich emitowanych z warszawskiego Teatru Wielkiego na Opera Platform: Straszny dwór (Hanna, 2015) oraz Goplana (partia tytułowa, 2016), przedstawienie zdobyło „Operowego Oscara” – International Opera Awards w kategorii Work Rediscovered (Dzieło odkryte na nowo).
W marcu 2017 wystąpiła ponownie w Teatrze Wielkim w Warszawie jako Fiorilla w Turku we Włoszech G. Rossiniego, zyskując entuzjastyczne recenzje. W październiku 2017 uczestniczyła w obchodach 50-lecia pracy artystycznej Jitki Stokalskiej, w Warszawskiej Operze Kameralnej, wykonując partię Rozyny w Cyruliku sewilskim.
Solistka Teatru Wielkiego w Łodzi oraz Adiunkt w Akademii Muzycznej w Łodzi.
Ukończyła Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie śpiewu prof. Ziemowita Wojtczaka (dyplom z wyróżnieniem) oraz studium dyrygenckie w tej uczelni. Po otrzymaniu dyplomu dostała stały angaż w Operze Łódzkiej, gdzie wykonuje pierwszoplanowe role mezzosopranowe jak: Giovanna Seymour w Annie Boleynie, Elżbieta w Marii Stuart, Orsini w Lukrecji Borgiii Donizettiego, Rosina w Cyruliku sewilskim, Izabella we Włoszce w Algierze Rossiniego, Księżna de Bouillon w Adrianie Lecouvreur Cilei, Carmen w operze Bizeta, George Sand w Kochankach z klasztoru Valldemosa Ptaszyńskiej, Niclausse w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha, Jadwiga i Cześnikowa w Strasznym dworze Moniuszki.
Laureatka wielu konkursów wokalnych, m.in. III nagrody na „Queen Elisabeth Competition of Belgium” (2008). Została uhonorowana przez ZASP Nagrodą im. F. Schillera za „najlepszy debiut 2004”, Nagrodą „Brylant Polski” dla „wyróżniającego się artysty młodego pokolenia” oraz Nagrodą Marszałka Województwa Łódzkiego za „szczególne osiągnięcia artystyczne”.
Gościnnie zapraszana do udziału w licznych koncertach z repertuarem symfonicznym, oratoryjnym i pieśniarskim. Śpiewała m.in.: Wielką Mszę c-moll, Requiem i Mszę koronacyjną Mozarta, Requiem Verdiego, Stabat Mater Rossiniego i Pergolesiego, Mesjasza Haendla, Iwana Groźnego czy Aleksandra Newskiego Prokofiewa i VIII Symfonię Pendereckiego.
Ściśle współpracuje z Operą Narodową w Warszawie, gdzie debiutowała partią Hedwige w „Wilhelmie Tellu” G. Rossiniego. Szczególnie gorącym aplauzem nagrodzona za wykonanie partii Królowej Elżbiety w operze „Maria Stuarda” G. Donizettiego, a w sezonie 2016/17 doceniono Jej wykonania w inscenizacjach Mariusza Trelińskiego „Die Tote Stadt” E. Korngolda (partia Brigitte) oraz „Madam Butterfly” G. Pucciniego (partia Suzuki).
Współpracuje także z Operą Krakowską, Teatrem Wielkim w Poznaniu, Operą Nova w Bydgoszczy, Operą Śląską oraz z takimi orkiestrami, jak: Orchestre National de Belgique, Orchestre symphonique de la Monnaie, Orchestra of the Opera Royal de Wallonie, The Symfonisch Orkest van de Vlaamse Opera, „I Musici Brucellensis”, The Symphony Orchestra of the Hungarian Radio oraz z Orkiestrami Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Poznańskiej, Olsztyńskiej, Opolskiej, Rzeszowskiej, Łódzkiej.
Brała udział m.in. w: Międzynarodowym Festiwalu „La Folle Jurnée” w Nantes, Printemps Musical w Silly (Francja), Opernfestival Riehen Opera St. Moritz, Festiwalu Filharmonii Łódzkiej Kolory Polski, Musica Sacra w Warszawie, Międzynarodowym Festiwalu Laboratorium Muzyki Współczesnej w Białymstoku.
Aktorka teatralna, serialowa i filmowa. W 1999 roku ukończyła PWST we Wrocławiu. Ma na swoim koncie wiele ról teatralnych oraz serialowych m. in. tytułową rolę w serialu komediowym „Hela w opałach”, pierwszoplanowe role w serialach telewizyjnych: „Na Wspólnej”, „Agentki”, „Klinika samotnych serc”, „Baobab czyli zielono mi”. Brała udział w wielu programach rozrywkowych, m. in. w programie tanecznym „Taniec z gwiazdami”, który wygrała w 2007 roku zdobywając Kryształową Kulę. Jest również aktorką śpiewającą, bierze udział w wielu koncertach m.in. „Pod dachami Moskwy”, „Pod dachami Paryża”, a w zeszłym roku zrealizowała własny recital ”Trzeba marzyć”. Na dużym ekranie można ją było zobaczyć w filmach „Miłość na wybiegu”, „Obława”, „Ewa”. Od roku 2012 dała się również poznać jako prowadząca program o zdrowym żywieniu „Zdrowie na widelcu”. Czynnie uprawia sport – jest brązową medalistką Akademickich Mistrzostw Polski w piłce ręcznej, gra w tenisa, jeździ na snowboardzie. Finalistka programu „Twoja Twarz Brzmi Znajomo”.
Aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i dubbingowy oraz wokalista.
Dorastał w Gdyni i to tu w wieku 13 lat stawiał pierwsze aktorskie kroki na scenie Teatru Muzycznego, grając Gavroche’a w musicalu „Les Misérables” („Nędznicy”) w reżyserii Jerzego Gruzy. Po dwunastu latach nauki w szkole muzycznej, którą ukończył w Bydgoszczy, zdecydował się na studia aktorskie w warszawskiej Akademii teatralnej. Następnie współpracował z Teatrem Narodowym, warszawskim Teatrem Polskim, Teatrem Scena Prezentacje oraz Teatrem Muzycznym Roma a także z Kabaretem Olgi Lipińskiej.
Jednocześnie szukał doświadczeń zawodowych poza głównym nurtem. Po ukończeniu podyplomowych studiów aktorskich na Uniwersytecie w Manchester w Anglii na 9 lat związał się z wrocławskim Teatrem Pieśń Kozła, jedną z najlepszych niezależnych grup teatralnych w Europie, występującą i zdobywającą prestiżowe nagrody na festiwalach na całym świecie.
Największą popularność przyniosła mu rola w serialu „M jak miłość” a także udział w telewizyjnych show „Jak Oni śpiewają” (w którym doszedł do finałowego odcinka), „Taniec z Gwiazdami” (którego 13-tą edycję wygrał w parze z Anną Głogowską) oraz niedawny triumf w 8. edycji programu „Twoja twarz brzmi znajomo”, gdzie zaprezentował niezwykle wszechstronny talent wokalny i aktorski. Obecnie jest jednym z jurorów tego programu.
Śpiewanie jest stałym elementem jego aktorskiej kariery, brał udział w wielu koncertach i spektaklach muzycznych, nagrał płytę „Album rodzinny” z piosenkami z własnego recitalu. Ma w dorobku również kilka ról filmowych („Strefa Ciszy”, Karol, człowiek, który został papieżem”, „Wkręceni”) a także kilkadziesiąt ról w dubbingu, użycza głosu m.in. Myszce Mickey oraz Lukowi Skywalkerowi z „Gwiezdnych Wojen”.
Rozpoczęła naukę gry na skrzypcach w wieku 6 lat w Państwowej Szkole Muzycznej w Zielonej Górze. W 2008 roku kontynuowała naukę gry w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w klasie skrzypiec prof. Jadwigi Kaliszewskiej oraz mgr Kariny Gidaszewskiej. W roku 2017 z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Bartosza Bryły i as. Jarosława Nadrzyckiego. W roku 2017 rozpoczęła studia solistyczne w Hochschule der Künste Bern w klasie prof. Moniki Urbaniak – Lisik, gdzie równocześnie wraz z Affetto Piano Trio realizuje studia kameralne u prof. Patricka Judta oraz prof. Tomasza Herbuta.
Umiejętności instrumentalne doskonaliła na międzynarodowych kursach muzycznych, prowadzonych przez największe autorytety w dziedzinie gry na skrzypcach, m.in.: Zakhar Bron, Pavel Vernikov, Bartłomiej Nizioł, Oleg Kaskiv, Xiaoming Wang, Monika Urbaniak – Lisik czy Frantisek Novotny. Artystka ma już za sobą koncerty w wielu krajach Europy m.in. w Szwajcarii, Niemczech, Bułgarii, Rumunii czy na Węgrzech.
Koncertowała jako solistka z wieloma orkiestrami w kraju i w Europie m.in.: Brno Philharmony Orchestra, Staatstheater Cottbus Philharmonisches, Gyor Symphony Orchestra, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, NFM Filharmonią Wrocławską, Filharmonią Poznańską, Filharmonią Śląską, Śląską Orkiestrą Kameralną czy Filharmonią Zielonogórską. Jako solistka i kameralistka występowała z tak znakomitymi artystami jak Antoni Wit, Tadeusz Strugała, Soyoung Yoon, Bartłomiej Nizioł, Monika Urbaniak – Lisik, Dorota Siuda, Vladimir Bukac czy Daniel Pezzotti.
Nagrodzona Medalem Młodej Sztuki 2017-Głosu Wielkopolskiego.
Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz fundacji YAMAHA.
Saksofonista, kameralista, pedagog, profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, od września 2016 r. prorektor tej uczelni. Jest jednym z nielicznych saksofonistów łączącym na równie wysokim poziomie działalność na polu muzyki klasycznej, jazzowej i rozrywkowej. Zdobywca trzech Fryderyków w muzyce poważnej. Nominowany był również trzykrotnie do zaszczytnego tytułu Koryfeusza Muzyki Polskiej (2014, 2015, 2017).
Koncertuje na estradach prestiżowych sal koncertowych – filharmonicznych i kameralnych, w Polsce i za granicą. Jako solista występował m.in. z orkiestrami: Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa, Amadeus, Concerto Avenna, Polska Filharmonia Kameralna, Royal Northern College of Music, Orchestre Valentiana, Zagreb Philharmonic Orchestra, Lviv Chamber Orchestra Academia i niemal wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi w Polsce. Współpracuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi oraz z zespołami jazzowymi i rozrywkowymi, m.in. Adama Sztaby, Krzysztofa Herdzina, Tomasza Szymusia czy Kukla Band Zygmunta Kukli. Koncertuje i nagrywa również jako muzyk sesyjny (liczne produkcje TV).
Gusnar jest wielkim propagatorem muzyki współczesnej oraz niestrudzonym promotorem polskiej muzyki w świecie. Dla niego powstają dzieła, które prawykonuje na arenie międzynarodowej – zarówno koncerty saksofonowe (m.in. K. Pendereckiego, B.K. Przybylskiego, K. Knittla, K. Herdzina, S. Kaczorowskiego), jak i utwory kameralne (m.in. M. Bembinowa, G. Duchnowskiego, A. Gronau-Osińskiej, K. Herdzina, A.M. Huszczy, A. Kościowa, M.T. Łukaszewskiego, P. Łukaszewskiego, M. Małeckiego, W. Pawlika, D. Przybylskiego, E. Sikory, W. Ratusińskiej). Od 2015 r., nakładem wydawnictwa Ars musica, ukazuje się seria Paweł Gusnar Collection, zawierająca utwory napisane dla tego saksofonisty.
W dorobku posiada blisko 60 płyt CD, w tym siedem solowych: New Polish Music for saxophone and organ, Jazz Sonatas, Komeda Inspirations, Saxophone Impressions, Saxophone Varie – uhonorowaną Fryderykiem 2014 oraz Saxophone Varie vol. 2 oraz Saxophone Varie vol.3. Nominowany był do tej nagrody wielokrotnie, również w kategorii Artysta Roku. W 2015 r. Fryderyka zdobyła płyta Paweł Łukaszewski. Musica Sacra 5, na której znalazło się Lenten Music – napisane dla Gusnara i wykonane przez niego i Morpheus Saxophone Ensemble. W 2016 r. został nagrodzony Fryderykiem w kategorii Muzyka dawna za album Verbum Incarnatum, zrealizowany we współpracy z Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti.
Jako niekwestionowany autorytet zasiada w jury konkursów i prowadzi kursy mistrzowskie w najlepszych ośrodkach muzycznych świata – od od Korei Południowej i Chin, przez Ukrainę, Chorwację, Węgry, Republikę Czeską, Słowację, Austrię, Niemcy, Belgię, po Szwajcarię, Włochy, Francję i Hiszpanię. Prowadzi klasę saksofonu w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi.
Paweł Gusnar jest artystą firm Yamaha, BG Franck Bichon oraz D’Addario.
Lukas Gogol, 15-letni akordeonista. Mieszka z rodziną w Chróścinie pod Opolem. Jest uczniem Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w klasie plastycznej i Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Fryderyka Chopina w Opolu w klasie akordeonu mgr Dariusza Kownackiego.
Na akordeonie gra od 7 roku życia. Jego drugim instrumentem jest fortepian. Uważa, że akordeon ma w sobie coś, czego nie mają inne instrumenty: barwę, dużą skalę, praktycznie nieskończone możliwości repertuarowe od Bacha i Vivaldiego przez jazz po tanga. Gra na instrumencie jest jego największą pasją. Poświęca jej każdą wolną chwilę. Bierze udział w konkursach i koncertach. Ma na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień zdobytych zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Chce studiować na Akademii Muzycznej w Katowicach.
W 2017 roku zwyciężył w jubileuszowej – 10. Edycji programu Mam talent!
